THEEKRANSJE 2006

Een van de kanshebbers om tot "het Brabantse volkslied" te worden verheven begint met de opening: "Het leven is goed in het Brabantse land, het land waar mijn wieg heeft gestaan……." Daarom werd dit jaar ons jaarlijkse samenzijn belegd in dit Bourgondische land, dat de grens vormt met een volk, dat nog Bourgondischer is dan de Brabanders. Onze twee leden, die in Brabant wonen hebben begin van het jaar het op zich genomen om dit reuze evenement gestalte te geven. Daarom togen de deelnemers op dinsdag 22 augustus naar Gemert om daar te beginnen. Waarom in hemelsnaam beginnen in Gemert en niet in een bruisende wereldstad als Eindhoven, waar toch voor Nederland al in de jaren dertig van de vorige eeuw, de elektronen als weelderige bloemen uit de grond spoten en onze club toch zijn ontstaan aan te danken heeft (aan de elektronen althans).Toch begonnen in Gemert, omdat daar een museum is, dat gewijd is aan het Brabantse boerenleven, zoals dat tot het midden van de vorige eeuw daar op de kale arme zandgrond bestond. Punt van samenkomst was dus dit museum, dat ligt in een authentiek Brabants landschap. Ruim op tijd waren alle deelnemers, in totaal 17 personen, in Gemert op locatie aanwezig. Onze Amerikaanse Nederlander (KQ6AA) was helaas door een kleine dip in zijn gezondheid niet instaat om de verre reis te ondernemen. Op d'n deel (de voorstal) van de museum boerderij stond de koffie op ons te wachten en uiteraard niet alleen koffie! Toen de rondleiding, die verzorgd werd door een ervaren gids. De geschiedenissen en anekdotes werden aangevuld door een van onze mensen, een geboren Brabander, die zijn jeugd heeft doorgebracht op het platteland en hoewel niet van "boeren komaf" toch veel op de boerderijen van zijn ooms en tantes heeft doorgebracht en uit ervaring nog wist hoe het is te slapen in een bedstee. Na een uitgebreide Brabantse koffietafel (keurig verzorgt door "ons Ria" met haar helpsters) was het tijd om het wat rustiger aan te doen en was er gelegenheid om de kleinere museum opstellingen buiten te bezoeken. Voor de liefhebbers was er de mogelijkheid om met een kleine huifkartocht mee te gaan of voor de sportievelingen het oeroude Brabantse spel "Beugelen" te beoefenen. De tijd was te kort, maar om het programma niet in het honderd te laten lopen: Op naar Son, waarin Hotel La Sonnerie (aan te bevelen) de kamers voor ons in gereedheid waren gebracht. Na de installatie in de kamers en een eerste kennismaking met het Brabantse gerstenat op naar een voortreffelijk restaurant in het piepkleine plaatsje Nederwetten. De plaats is dan wel niet groot, maar het restaurant is wel groots!. Uiteraard is iedereen heelhuids in zijn/haar bed terecht gekomen, want de volgende dag was het vertrek naar 's –Hertogenbosch al redelijk vroeg. Er was gekozen om met de trein te gaan en niemand heeft in Best de trein gemist en waren wij ruimschoots op tijd voor…… weer koffie, maar nu met een beste Bossche Bol. Toen in de boten voor een historische tocht over de Dieze, die voor een deel onder den Bosch door voert. Den Bosch, zoals de Brabanders zeggen, was in de late Middeleeuwen een rijke welvarende stad van meer dan regionale betekenis met veel handwerkslieden en veel werk. Elk plekje in de stad werd benut en toen de open ruimte binnen de muren op was bouwde men doodleuk hun huizen over dit riviertje heen. Dit is nog steeds zo en hoewel de huizen aan de straatzijde het niet doen vermoeden stammen de fundamenten en de overwelvingen voor het grootste deel nog uit eeuwen terug. Het was een bijzondere belevenis! Uit de boot en op naar de Parade voor een uitstekende lunch. Na nog even de benen te hebben kunnen strekken en aan de talloze winkeltjes te hebben geroken naar de Kathedraal van Sint Jan voor een rondleiding.Ook deze Kathedrale kerk is gebouwd in de hoogtij dagen van Den Bosch. Liefst 150 jaar is eraan gebouwd! Terug naar het hotel voor een opfrisbeurt en daarna gezellig op het terras, want het was in die dagen best redelijk weer.Tijd voor het diner. Een Italiaans restaurant, wat verderop in de straat, had de voorproeverij prima doorstaan en tekende voor het farewell diner. De volgende ochtend, voorzien van en gesterkt door een uitstekend ontbijt, afscheid nemen van elkaar en weer terug naar de gewonen dingen van de dag. Twee dagen van intensieve contacten over het persoonlijke wel en wee, maar ook over de hobby, zaten er weer op. Maar uitkijken wat het komende jaar ons zal brengen.